"GÜZEL BİR ŞEY SÖYLE"

 

   Resimlerimin çıkış noktasında her zaman insana dair bir durum vardır. Bu durum, kendi yaşamımla ilgili içsel, psikolojik olabileceği gibi benim ve yakın çevremin içinde bulunduğu günlük yaşamdan bir hal de olabilir. Sözü edilen yapı, resimlerimdeki kişilerin de genellikle ailemden, arkadaşlarımdan oluşmasını, otoportre türündeki resimleri ve model eskizlerini beraberinde getirir.

 

   Figür (figürler), zaman ve mekan resimde bir araya gelirken yaşayan, etkileşime açık bir “kurgu” ortaya çıkar. Süreç içinde resimdeki kişiler, yerler değişebilir; resim ilk karar verilen halinden sapabilir ve bambaşka bir “kıyıya” çıkabilir. (Yanılmıyorsam Balthus, ressamı, imgeleri karşı kıyıya geçiren 'mütevazi bir kayıkçı' olarak tarif eder.) Bütün bu etkenlerin üzerinde ifade, kompozisyon, boya sürüş, renk gibi resimsel sorunlarla da karşı karşıya kalınca resim yapmak, tuvalle kurduğum zorlu bir diyaloğa dönüşür benim için.

 

   Bazen çalışma gününün sonunda “resim iyiye gitti” denebilecek bir sonuç çıkar, bazen resim çok sorunlu bir yere doğru gider ve sıkıntı verir, bazen de resimle olan savaşımda iyi olana doğru yaptığım bir hamle, zafer hissi uyandırır, sevindirir.

 

   Aslında her şey potansiyel olarak iyi bir resme dönüşmek için hazır beklemektedir; önemli olan resim yapan kişinin eksiklerini fark edip yürümesi gereken yolda yürümeye devam etmesidir...

 

 

                                                                                                                                Gizem Enuysal, Bodrum, 2022